तूम्हाला बारीक व्हायच आहे?

क्षणभर विचार करा की एखाद्या ठिकाणी तूम्हाला दिवाळीच्या पार्टीला बोलावले आहे. १ मोठ्ठा हॉल आहे. त्या हॉल मधे ५-५० लोक आहेत. तूम्ही प्रवेश करता. टेबलवर "भेळ, गाजराचा हलवा, बुंदीचे लाडू, सामोसे, तळलेले काजू, काजू कतली, केळ्याचे वेफ़र्स" आणि असेच बरेच पदार्थ आहेत. तूम्ही त्यावर अगदी आडवा हात मारता. आत्मा शांत झाल्यावर एखाद्या "व्यक्ती" बरोबर गप्पा मारत बाहेर पडता आणि त्यावेळी ती व्यक्ती तुम्हाला विचारते, "तूला बारीक व्हायच आहे"? मंडळी, काय उत्तर द्याल हो? असच काहीतरी माझ्या बाबतीत काल घडलं.

काल माझ्या ऑफ़ीस मधे दिवाळी ची पार्टी होती. काही हौशी लोक बरेच दिवस या पार्टीचे आयोजन करत होते आणि २ दिवसापुर्वी माझ्या कंपनीने हा event sponser करायचं ठरवल. वर सांगीतल्या प्रमाणे "भेळ, गाजराचा हलवा, बुंदीचे लाडू, सामोसे, तळलेले काजू, काजू कतली, केळ्याचे वेफ़र्स" असे बरेच पदार्थ होते. या सर्व पदार्थांवर ताव मारुन झाल्यावर बरेच दिवस मी टाळत असलेल्या व्यक्तीशी गाठ पडली.

म्हणजे "ते" पात्र तसं खासच आहे. तूम्ही "तरुण तुर्क म्हातारे अर्क" पाहीलं आहे का? आहे ना, तर त्यातला "कुंदा भागवत" आहे ना तशी "त्या"ची बोलायची style. आणि व्यक्तीमत्व तर काय, एक अत्यंत घट्ट fitting चा शर्ट. त्यातून बाजूला डोकावणारे त्याचे काकडी सारखे biceps आणि पुढे आलेले पोट. आणि त्यावर त्याचे लाजत, मुरकत बोलणं. विलक्षण योग होत तो.

तर माझा फ़राळ आटपून मी "त्या" व्यक्तीबरोबर बाहेर पडलो आणि त्याने bouncer टाकला, "तूला बारीक व्हायचं आहे का रे सखा"? मी आडवाच झालो. तरीही धीर धरुन मी म्हंटल हो. तो म्हणाला, "सोप्प आहे, काळे कपडे वापर". "काळे कपडे?" इती मी. आणि त्यावर त्याचं छोटं व्याख्यान झालं. "अरे तूला माहीती आहे का, मी ना आज काळा शर्ट घातलाय ना. मला सकाळ पासून सगळे म्हणत आहेत की मी बारीक झालो आहे. अरे आत्ता तर फ़राळ करताना "ती" गोरी मुलगी म्हणाली (इथे त्याचे लाजणे) की मी ५ pound वजन कमी केल्यासारखा दिसतोय. अरे याचं सोप्प कारण आहे. आपण काळे कपडे घातले ना की आपण बारीक दिसतो. तूही घालत जा काळे कपडे. तूला उपयोगी पडेल. माझ्यावर विश्वास नसेल ना तर गुगल कर".

एवढं म्हणून "ती" व्यक्ती निघून गेली. मनात आलं, "खरचं, असं असेल का?" घरी येउन गुगल केलं तर खरचं विश्वास बसेना. ही लिंक वाचा मित्रहो!

मला बारीक दिसायचं आहे हो (व्हायचं नाही आहे फ़क्त दिसायचं आहे)
(हि लिंक नाही access करता आली तर मला email कर. माझ्या Favorites मधे आहे, पाठवेन email ने)

अशी बरीच articles आहेत गुगल वर. Gym ला जाणं मला काही जमत नाही. या विकेंडला एकच काम, चांगले काळे शर्ट विकत घ्यायचे!

तरुण तुर्क म्हातारे अर्क

आज प्रथमच ब्लॉग लिहितोय. Actually मी ३ आठवड्या पुर्वी ब्लॉग लिहायचा प्रयत्न केला होता. त्याला कारणही तसचं होतं. त्या दिवशी रविवार होता आणि नेहमी प्रमाणे संजय पाचपांडेच्या घरी आमच्या नाटकाच्या प्रॅक्टिसला गेलो होतो. हो, मी नाटकं करतो. म्हणजे, मी नाटकात काम करतो. तर सांगायचा मुद्दा हा की मी नेहमी प्रमाणे नाटकाच्या प्रॅक्टिसला गेलो आणि तिथे मिनोतीशी गप्पा मारत होतो. गप्पा मारताना समजलं की आपण मराठीत ब्लॉग लिहू शकतो. तशी ब्लॉग लिहायची बऱ्याच दिवसांपासून इच्छा होती पण ईंग्लीश मधे लिहिणं “is not my cup of tea”. म्हणतात ना सरड्याची धाव कुंपणा पर्यंत त्याप्रमाणे माझे ईंग्रजी वरचे प्रभुत्व म्हणजे मराठी मध्ये १/२ ईंग्रजी म्हणी वापरण्या पर्यंत. पण तरीही ब्लॉग्स्पॉट वर लिहायच्या ऎवजी मी गुगलपेजेस वर ब्लॉग लिहिला. शेवटी आज समजलं की exactly काय करावं लागतं.

तर आता थोडं आमच्या नाटकाबद्दल. या वर्षी प्रथमच ३ तासाच्या नाटकात भाग घेतोय. आम्ही तरुण तुर्क म्हातारे अर्क बसवतोय. दर विकेंड ला आमची ७-११ प्रॅक्टिस असते. कधी कधी मलाच विश्वास बसत नाही की मी कुठेतरी ७ वाजता पोहोचायचा प्रयत्न करतो. हो, मी प्रयत्न करतो. ७ ला पोहोचत कधीच नाही. मला ते शक्यही नाही. मी आणि अमिता सोडून सगळे ७ ला पोहोचतात. मला खरच कौतूक वाटतं त्यांचं. माझा फ़क्त प्रयत्न अमिताच्या आधी पोहोचायचा असतो. आज तर कमालच झाली. ७.०० वाजता जाग आली, मग काय, जे व्हायच तेच झालं. आर्धा तास उशीर! असो, आता जवळपास बसत आलं आहे आमचं नाटक. आता फ़क्त २ आठवडे रहिले आहेत.